Dzieci czeczeńskich wojen: żyjące w skrajnej nędzy, poranione psychiczne, bezradne wobec śmierci i przemoc, stosowane przez najeźdźców i pobratymców, przez obcych i i najblizszą rodzinę. Próbują dorównać dorosłym okrucieństwem, biorąc odwet na zwierzętach i słabszych od siebie. Jedynie garstka miała szczęście trafić do wyjątkowego domu sierot, prowadzonego przez Malika i jego żonę Hadiżat, któa nosi przydomek "Anioł z Groznego". Ale mimo najtroskliwszej opieki wielu mieszkańców tego domu, poznawszy całe zło świata, nigdy juz nie będzie potrafiło żyć normalnie. Asne Seierstad wysłuchała ich opowieści, kiedy nielegalnie przedostała się do Czeczenii. Zupełnie inną rzeczywistość zobaczyła na pokazowej wycieczce zorganizowanej dla zachodnich dziennikarzy: według propagandy prezydenta Ramzana Kadyrowa kraj podźwignął się z kryzysu, ludzie są szczęśliwi, a pogłoski o codziennych aresztowaniach, dokonywanych przez prezydencką gwardię rozsiewają nieliczni wywrotowcy. Dzieci Groznego czyta się jak powieść. Najsmutniejsze jest jednak to, że autorka niczego nie wymyśliła.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Dziewczynka wychowana przez małpy... Dorastała w dżungli... Tarzan była kobietą... Tańcząca z małpami. Takie nagłówki obiegły światowe i polskie media w kwietniu 2013, kiedy ponad sześćdziesięcioletnia gospodyni domowa opublikowała swoją nieprawdopodobną autobiografię.
Wielu wydawców nie chciało wydać tej książki. Obawiali się, że jest zmyśleniem. Ale eksperci nie znaleźli żadnego dowodu, który podważałby jej autentyczność. Teraz jej śladami wyruszyła wyprawa National Geographic.
Marina Chapman nie wie, ile dokładnie ma lat. Miała tyle imion, ile nadawali jej kolejni "opiekunowie". Została porwana, kiedy miała cztery lata i porzucona w kolumbijskiej dżungli. Przerażona i głodna znalazła się sama wśród drapieżników, jadowitych węży i pająków. Nagle otoczyło ją stado zaciekawionych małp kapucynek. Naśladując je, Marina powoli stała się członkiem ich stada. Robiła to co one: jadła te same owoce, wspinała się na drzewa, porozumiewała się ich językiem. "To małpy, nie ludzie, były moją rodziną. To one nauczyły mnie, jak przeżyć."
"Ludzka" dobroć małp ocaliła Marinie życie. Małpi starzec wyleczył ją, kiedy zachorowała. Wśród nich spędziła prawdopodobnie pięć lat. Potem znaleźli ją myśliwi. i za papugę sprzedali do domu publicznego. A to był zaledwie początek jej dalszej walki o przetrwanie - na ulicach miejskiej dżungli.
Od rojącego się od niebezpieczeństw tropikalnego lasu, przez gang dzieci ulicy, strzelaniny i bomby w kolumbijskim mieście bezprawia, po gotowanie przysmaków dla księcia Kentu i miłość, jaką wreszcie znalazła w Anglii. Oto historia Mariny Chapman, która dziś mieszka w Yorkshire, ma męża i dwie dorosłe córki. Jej autobiografia Dziewczynka bez imienia zaraz po publikacji weszła w Wielkiej Brytanii na najważniejsze listy bestsellerów. Przez sześć tygodni pozostawała w Top 5 "Sunday Timesa" i "The Telegraph". Była numerem 1 Amazonu.
UWAGI:
Na okł.: Prawdziwa historia dziewczynki wychowanej przez małpy w kolumbijskiej dżungli.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Gdy pochodzenie wydaje się przesądzać o dalszym losie, siła charakteru może zmienić wiele.
Życie nieślubnego dziecka nie jest łatwe, szczególnie na XIX-wiecznej wsi, gdzie wszyscy wytykają cię palcami. Józia mieszka z surowym ojczymem i matką, która nie potrafi sprzeciwić się mężowi. Ciężka praca i brak możliwości rozwoju nie zniechęcaja dziewczyny do własnych poszukiwań. Zafascynowana pojawieniem się w okolicy znanego malarza robi wszystko, aby znaleźć się na jednym z jego obrazów Decyzją ojczyma Józia musi opuścić wieś i trafia do mieszczańskiego domu, gdzie pracuje niemal za darmo jako służąca do wszystkiego. Myje podłogi, ceruje, pierze, pomaga w kuchni. Po dniu wypełnionym ciężką pracą czeka, aż wszyscy położą się spać. Dopiero wtedy może i rozłożyć swój siennik na podłodze przy piecu. Powieść, która odczarowuje mit polskiej wsi. Młode dziewczęta opuszczają domy i wyjeżdżają do miasta, by zaznać pozornie lepszego życia. Pracują bez przerwy, ponad siły, bez prawa do wolnego czasu.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Jadzia się przeziębiła. Ma temperaturę i zatkany nos. Musi leżeć w łóżku, aż wyzdrowieje. Trzeba szybko pozbyć się gilów, bo chorowanie jest bardzo nudne.
Tylko jak to zrobić?
PRZEZNACZ.:
Wiek 1+.
DOSTĘPNOŚĆ:
Została wypożyczona Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
WYPOŻYCZYŁ:
Nr karty: 649179 od dnia:2024-04-22 Wypożyczona, do dnia: 2024-05-22
